สถานที่ท่องเที่ยว

ซูซูกิ ชาซาด้า

นักเคลื่อนไหวเพื่อเสรีภาพและสิทธิพลเมืองจากเมืองโมริโอกะ เขาย้ายไปโตเกียวเพื่อเรียนที่โรงเรียนคริสเตียน แต่ก็เห็นใจขบวนการเสรีภาพและสิทธิประชาชนที่นำโดยไทสุเกะ อิตากากิ และกลายเป็นนักเคลื่อนไหว และกลับบ้านหลังจากได้รับคัดเลือกจาก ``คูกาชะ'' ซึ่งเป็นองค์กรกลางในอิวาเตะ เขาตีพิมพ์ ``โมริโอกะ ชินชิ'' และเรียกร้องให้ประชาชนมีส่วนร่วมในขบวนการเสรีภาพและสิทธิพลเมือง ด้วยการรวม ``เคียวกาฉะ'' และ ``เคียวโดชะ'' เข้าด้วยกัน กลายเป็นสมาคมทางการเมืองที่เชื่อมโยงโดยตรงกับพรรคเสรีนิยม และในปี พ.ศ. 2434 ได้กลายเป็นสมาชิกถาวรของพรรคเสรีนิยม ซึ่งเป็นสมาชิกอันดับสูงสุดของพรรคเสรีนิยม แต่ใน พ.ศ. 2424 เสียชีวิตกะทันหันด้วยโรคไส้ติ่งอักเสบก่อนจะบรรลุเป้าหมาย

หมู่บ้านทำมือโมริโอกะ

ด้วยแนวคิด "เห็น สัมผัส สร้างสรรค์" สถานที่แห่งนี้ได้รวบรวมเทคนิคดั้งเดิมของโมริโอกะ เช่น งานฝีมือ งานฝีมือพื้นบ้าน และอาหาร นอกจากโซนเวิร์กช็อปทำมือที่มีเวิร์กช็อป 15 แห่งแล้ว ยังมีการจัดแสดงผลิตภัณฑ์ท้องถิ่นกว่า 4,000 ชนิดอีกด้วย ขาย..ก็กำลังดำเนินการอยู่.. เวิร์กช็อปทำมือได้รับความนิยมเป็นพิเศษ และคุณสามารถเห็นอย่างใกล้ชิดว่าช่างฝีมือใช้วิธีการดั้งเดิมของตนอย่างไร พร้อมทั้งรับคำแนะนำโดยตรงจากช่างฝีมือในขณะที่คุณสร้างผลงานต้นฉบับของคุณเอง

นางาฮิเดะ ทาคาโนะ

แพทย์จากเขตมิซุซาวะ เมืองโอชู และนักวิชาการชาวดัตช์และนักคิดเรื่องการรู้แจ้ง ในช่วงที่แยกประเทศออกไป เขาได้เทศนาถึงรุ่งอรุณของญี่ปุ่นและถูกผู้สำเร็จราชการปราบปราม

ทานาคาคัง ไอคิจิ

วิทยาศาสตรดุษฎีบัณฑิตและศาสตราจารย์จากมหาวิทยาลัยโตเกียวจากนิโนเฮะ เขาเป็นผู้ก่อตั้งวิชามาตรวิทยา แผ่นดินไหว และอำนาจแม่เหล็ก และเป็นผู้บุกเบิกระบบอักษรโรมันและระบบเมตริก เขาค้นพบคำว่า "Z" ร่วมกับซากาเอะ คิมูระในปี 1901 และเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางในระดับนานาชาติในสาขาธรณีวิทยา แผ่นดินไหว และแม่เหล็ก และได้เข้าร่วมการประชุมทางวิชาการระดับนานาชาติ 56 ครั้ง เขาเป็นพลเมืองคนแรกของจังหวัดอิวาเตะที่ได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์วัฒนธรรม และได้รับรางวัลอันทรงเกียรติมากมายจากหลายประเทศ

โรงเรียนมัธยมต้นโทกิวาซูริน

นักดนตรีชาวญี่ปุ่นที่ทำงานในสมัยเมจิ ชื่อจริงของเขาคือ ทาดาสึเกะ ยามาคาเงะ ลูกศิษย์สายตรงของอิเอโมโตะ บุงโกะ โอสึ เขาสืบทอดต่อจากมัตสึโอะ ทายุ รุ่นแรก และต่อมาได้เปลี่ยนชื่อเป็นโคมอนจิ ทายุ รุ่นที่หก หลังจากอาศัยอยู่ในโมริโอกะ สถานที่ของบรรพบุรุษเป็นเวลาสี่ปี เขาก็กลับมาที่โตเกียวในปี พ.ศ. 2431 และแสดงในภูมิภาคทาเตะในการผลิต ``เซกิ โนะ โทบิระ'' ทำให้เขาโด่งดังในฐานะทายุคนแรกของโทกิวาสุ

โมริทากะ นากานุมะ

ประติมากรจากเมืองอิจิโนะเซกิ เขาศึกษาเทคนิคประติมากรรมสไตล์ตะวันตกออร์โธดอกซ์ที่ Royal Academy of Fine Arts ในเมืองเวนิส ประเทศอิตาลี และกลับมาญี่ปุ่นในปี พ.ศ. 2432 เพื่อทำงานที่สำนักงานก่อตั้ง Tokyo Fine Arts School (ปัจจุบันคือ Tokyo University of the Arts คณะวิจิตรศิลป์) . ในปี พ.ศ. 2434 เขาได้ก่อตั้งภาควิชาประติมากรรมขึ้นในโรงเรียนเดียวกันและเป็นศาสตราจารย์คนแรก โคทาโร่ ทาคามูระเป็นหนึ่งในลูกศิษย์ของเขา ผลงานชิ้นเอกของเขา ``ชายชรา'' ได้รับรางวัลเหรียญทองในงาน Paris Universal Exposition ปี 1900

นิโตเบะ อินาโซ

นักคิดและบุคคลระดับนานาชาติ จบปริญญาเอกด้านการเกษตรและกฎหมายจากเมืองโมริโอกะ เขาดำรงตำแหน่งรองเลขาธิการสันนิบาตแห่งชาติและมีปฏิสัมพันธ์กับนักการเมือง นักคิด และนักวิชาการจากทั่วโลก และพยายามช่วยให้ประเทศอื่นๆ เข้าใจญี่ปุ่นตามปรัชญาของเขาที่ว่า ``เป็นสะพานข้ามมหาสมุทรแปซิฟิก'' ผลงานที่เป็นตัวแทนของเขาคือ ``BUSIDO-THE SOUL OF JAPAN'' ซึ่งเป็นบทความภาษาอังกฤษเกี่ยวกับความคิดของญี่ปุ่น ซึ่งได้รับการแปลเป็นภาษาต่างๆ เพื่อเป็นการแนะนำวัฒนธรรมญี่ปุ่น มีห้องอนุสรณ์นิโตเบะ อินาโซอยู่ในหอรำลึกบรรพบุรุษเมืองโมริโอกะ ซึ่งจัดแสดงสิ่งของที่เกี่ยวข้องกับเขา

โนมูระ โคโดะ

นักเขียนนวนิยายและนักวิจารณ์ดนตรีจากเมืองชิวะ ชื่อจริงของเขาคือ โนมูระ โชอิจิ (โอซาก้า) หลังจากออกจากคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยโตเกียวอิมพีเรียล เขาก็ไปร่วมงานกับบริษัทหนังสือพิมพ์โฮจิชิมบุน เขาทำงานเป็นนักข่าวหนังสือพิมพ์จนกระทั่งเกษียณอายุและยังเป็นนักเขียนด้วย นอกจากนี้ เขายังเป็นที่รู้จักในฐานะนักสะสมแผ่นเสียง SP, ภาพพิมพ์อุกิโยเอะ และหนังสือคู่มือการทหารอีกด้วย เขาเขียนบทวิจารณ์ดนตรีมากมายภายใต้นามปากกา "Araebisu" ในปีพ.ศ. 2506 เขาได้ก่อตั้งมูลนิธิวัฒนธรรมโนมูระด้วยเงินทุนส่วนตัวจำนวน 100 ล้านเยน ซึ่งเขาได้บริจาคให้กับทุนการศึกษาและทุนวิจัย ผลงานที่เป็นตัวแทนของเขาชิ้นหนึ่งคือนวนิยายเรื่อง “Zenigata Heiji Torimonohikae”

อดีตบ้านพักประจำจังหวัดอิชิอิ

สร้างขึ้นในปี 1888-1989 เพื่อเป็นอาคารส่วนตัวสไตล์ตะวันตกสำหรับผู้ว่าราชการจังหวัดคนที่สอง โชอิจิโระ อิชิอิ ซึ่งดำรงตำแหน่งผู้ว่าการจังหวัดคนปัจจุบัน นี่คืออาคารอิฐสไตล์ตะวันตกที่เก่าแก่ที่สุดในโมริโอกะ และถูกกำหนดให้เป็นอาคารประวัติศาสตร์เมืองโมริโอกะในปี 1977

หุบเขาจงตัน

หุบเขาทางด้านเหนือของแม่น้ำซารูกาอิชิ หินแกรนิตขนาดใหญ่ถูกกัดเซาะจนกลายเป็นโครงสร้างขั้นบันไดที่ดูเหมือนเสื่อทาทามิหลายผืนวางเรียงรายไปจนถึงฝั่งตรงข้าม และมีน้ำใสไหลลงมาระหว่างหินเหล่านี้ ก่อให้เกิดน้ำตก ทำให้ที่นี่เป็นจุดชมใบไม้เปลี่ยนสีที่มีชื่อเสียง

หุบเขากักโกนทะ

หุบเขาแห่งนี้ตั้งอยู่ในตอนบนของแม่น้ำ Kakkonda ที่ไหลไปตามเชิงเขาทางใต้ของภูเขา Iwate โดยทอดยาวจากถ้ำ Genbudo ไปจนถึง Takinoue Onsen ประมาณ 10 กม. พื้นที่นี้เป็นที่อยู่อาศัยของต้นไม้ใบกว้างหลากหลายชนิด รวมทั้งป่าบีชที่ยังไม่ถูกแตะต้อง และมีความสวยงามเป็นพิเศษเมื่อใบเขียวใหม่ผลิออกมาหรือใบไม้ในฤดูใบไม้ร่วงเปลี่ยนเป็นสีแดง ในหุบเขาลึกมีน้ำตกโทริโกเอะ ซึ่งเป็นน้ำตกอันงดงามสูง 30 เมตร ที่ตกลงมาจากหน้าผาสู่แอ่งน้ำสีเขียวเข้ม เมื่อถึงช่วงใบไม้เปลี่ยนสี สถานที่นี้จะคับคั่งไปด้วยผู้คนเป็นอย่างมาก

ยาโอจิ ฮาชิโมโตะ

จิตรกรจากเมืองชิวะ สำเร็จการศึกษาจาก Tokyo Fine Arts University ภาควิชาจิตรกรรมตะวันตก ผลงานชิ้นเอกชิ้นที่ 300 ของเขา ``Change Time'' ได้รับการจัดแสดงและได้รับเลือกให้เป็นตัวเลือกพิเศษที่นิทรรศการ Teiten ในปี 1930 และยังคงได้รับเลือกให้เป็นตัวเลือกและคำแนะนำพิเศษต่อไป หลังจากสงครามสิ้นสุดลง เขาได้เข้าสู่การเมืองและดำรงตำแหน่งประธานสภาจังหวัด หลังจากจบการเป็นสมาชิกสภาไดเอทในปี พ.ศ. 2503 เขาย้ายไปยุโรปในฐานะจิตรกร และจัดนิทรรศการหลังจากกลับมาญี่ปุ่น ในปี 1975 เขาก่อตั้งพิพิธภัณฑ์ศิลปะฮาชิโมโตะในอิวายามะ เมืองโมริโอกะ ซึ่งเขาได้จัดแสดงผลงานมากมาย รวมถึงผลงานของตัวเองและเพื่อนๆ ผลงานของโรงเรียนบาร์บิซอน และศิลปะพื้นบ้าน (พิพิธภัณฑ์ปิดทำการในปี พ.ศ. 2544)