มิตสึมาสะ โยนาอุจิ

ศาลาประชาคมจังหวัดอิวาเตะ

สร้างขึ้นในปี 1927 (โชวะ 2) เพื่อรำลึกถึงการอภิเษกสมรสของจักรพรรดิโชวะ ในเวลานั้น โครงสร้างสมัยใหม่ที่ตกแต่งภายนอกด้วยอิฐดึงดูดความสนใจในภูมิภาคโทโฮคุ และแม้แต่ในเขตการปกครองในปัจจุบันซึ่งเรียงรายไปด้วยอาคารสมัยใหม่ก็ยังคงดึงดูดสายตา

ศาลเจ้าซาคากิยามะอินาริ (ศาลเจ้าโมริโอกะไคอุน)

เมื่อมีการสร้างปราสาทโมริโอกะ (ในปี ค.ศ. 1609) โนบุนาโอะ ผู้นำตระกูลนันบุรุ่นที่ 26 ได้สถาปนาศาลเจ้าโมริโอกะ ไคองไว้ในพื้นที่ซากากิยามะ คุรุวะ ภายในปราสาทเพื่อเป็นเทพพิทักษ์อาณาจักร โดยชะตากรรมของอาณาจักรตกอยู่ในความเสี่ยง เทพเจ้าองค์นี้เป็นเทพเจ้าที่ได้รับการเคารพนับถือจากบรรพบุรุษของท่านเจ้าเมืองชินระ ซาบุโระ โยชิมิสึ (เซวะ เก็นจิ) ศาลเจ้าแห่งนี้ถูกยกเลิกในสมัยเมจิเมื่อมีการยกเลิกระบบศักดินาและมีการจัดตั้งจังหวัดขึ้น แต่ต่อมาได้มีการสร้างขึ้นใหม่ในพื้นที่คิตะยามะเพื่อเป็นศาลเจ้าสำหรับการสวดมนต์ ภายในบริเวณมีศาลเจ้า 14 แห่ง รวมถึงสวนอันงดงาม "เรียวคุฟุเอ็น" และ "บ่อน้ำชินจิ" ซึ่งทั้งสองแห่งมีความเกี่ยวข้องกับยุคสมัยของอาณาจักรโมริโอกะ ทำให้ที่นี่เป็นพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์อันงดงามที่แต่งแต้มสีสันให้กับเมืองโมริโอกะตลอดทั้งสี่ฤดูกาล

อนุสาวรีย์บทกวีเคนจิ มิยาซาวะ (สะพานล่าง)

ในปี 1999 อนุสาวรีย์ที่สร้างขึ้นเพื่อรำลึกถึงบทกวี ``Chagu Chagu Umako'' ของเคนจิ มิยาซาวะ ถูกสร้างขึ้นใกล้กับสะพานด้านล่างซึ่งเขาพักอยู่กับน้องชายเมื่อตอนที่เขาอยู่ปีสามที่โรงเรียนมัธยมเกษตรและป่าไม้ มีสี่เพลง รวมทั้งต่อไปนี้: ``แม้ว่าจะยังอีกสักหน่อยก่อนรุ่งสาง แต่ขอบแม่น้ำด้านล่างยังคงเปิดอยู่'' ในช่วงเวลานี้เองที่เคนจิเริ่มอุทิศตนอย่างจริงจังให้กับงานวรรณกรรม และสิบปีที่เขาใช้เวลาอยู่ในโมริโอกะตั้งแต่อายุ 13 ปี จนถึงอายุ 24 ปี (สิ้นสุดการเป็นนักเรียนวิจัยการเกษตรในโรงเรียนมัธยมปลาย) ได้กลายเป็นรากฐานสำหรับเขาในเวลาต่อมา กิจกรรม.