Oshu 33 Kannon No. 17 ริวอุนจิ ไดโชจิ

ศาลเจ้าโซเคอิ คุมาโนะ

กล่าวกันว่าศาลเจ้าแห่งนี้สร้างขึ้นโดยโทจิน โอโนะในปีที่ 2 ของยุคโยโร และว่ากันว่าเป็นที่ประดิษฐานวิญญาณของคิชู คุมาโนะ ไดกอนเก็น และเดิมตั้งอยู่ในอุเอโซเคอิ คุมาโนะ ศาลเจ้าหลักในปัจจุบันได้รับการสร้างขึ้นใหม่ในเดือนกันยายนของปีที่ 7 ของยุค Enpo และยังคงรักษารูปแบบดั้งเดิมไว้เป็นอย่างดี และเป็นโบราณวัตถุที่น่าสังเกตในฐานะตัวอย่างที่เป็นเอกลักษณ์ของการออกแบบสุสานและรูปแบบของอาคารศาลเจ้า ศาลเจ้าหลักเป็นทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่กำหนดโดยจังหวัด

ศาลเจ้าโอโคดะ

การชักชวนปี 1 ของโยโรอิ ได้รับการบูชาอย่างลึกซึ้งจากคนในท้องถิ่นว่าเป็น ``ท่านโอเมียวเค็น'' มาตั้งแต่สมัยโบราณ และว่ากันว่ามินาโมโตะ โนะ โยริโยชิอุทิศ ``วานิกุจิ'' ซึ่งเป็นวานิกุจิที่มีจารึกไว้ที่เก่าแก่ที่สุดในจังหวัดนี้ และเป็นชิ้นที่สวมใส่โดย ซาดาโตะ อาเบะ เป็นที่ตั้งของทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่กำหนดโดยจังหวัด เช่น ``มาเอดาเตะทองสัมฤทธิ์'' งานแกะสลักในห้องโถงหลักนั้นคุ้มค่าแก่การชม เทศกาลโซมินจัดขึ้นในช่วงต้นเดือนมกราคมของทุกปี

วัดโชเซนจิ

ตอนที่เปิดในปี 1997 เป็นวัดนิกายเทนไดที่เรียกว่านิจิวะซังเร็งเงอิน เอโฮจิ แต่ต่อมาได้เปลี่ยนเป็นคัมมิเนะซังโชเซนจิ และกลายเป็นวัดนิกายโซโตะ เป็นวัดโบราณที่มีประเพณียาวนานกว่า 900 ปีนับตั้งแต่ก่อตั้ง และเป็นวัดหลักของ Monyo ซึ่งมีวัดมากกว่า 20 แห่งรวมทั้งหลานชายด้วย โคบายามะเจ้าแม่กวนอิมซึ่งประดิษฐานอยู่ในห้องโถงเจ้าแม่กวนอิมในบริเวณนั้น มีชื่อเสียงในฐานะวัดลำดับที่ 26 ของวัดโอชู 33 วัดเจ้าแม่กวนอิม