Oshu 33 Kannon No. 18 มัตสึซาวะยามะ รกคาคุโดะ

25 ห้องโถงพระโพธิสัตว์

รูปปั้นของอมิดะ เนียวไรและพระโพธิสัตว์ 25 องค์ที่ติดตามพระองค์ถูกกำหนดให้เป็นสมบัติทางวัฒนธรรมที่จับต้องได้ของจังหวัดอิวาเตะ กล่าวกันว่าวัดเซเซอินในเกียวโตเป็นสถานที่แห่งเดียวที่มีการแกะสลักรูปปั้นพระโพธิสัตว์ 25 องค์ และรูปปั้นพระโพธิสัตว์ซึ่งมีเครื่องหมายสิ่วที่สวยงาม ว่ากันว่าเป็นสมบัติของชาติหากมีศีรษะ

วัดโชโชจิ

กลองในห้องโถงใหญ่ของวัดโชโชจิถูกสร้างขึ้นในสมัยโดเมนอิจิโนะเซกิโดยทาเคอากิ ทามูระ ซึ่งขอให้โรจู อาเบะ บุงโงโนะคามิอนุญาตให้เขาเล่น ``ไทโกะแห่งกาลเวลา'' ซึ่งก่อนหน้านี้จำกัดไว้เฉพาะในพระราชวังอิมพีเรียลเท่านั้น โชกุน และสามตระกูลใหญ่ ในเวลานั้นคนในละแวกบ้านอิจฉาและยังเขียนเป็นเพลงด้วยซ้ำ ปัจจุบัน กลองรุ่นที่สองจัดแสดงอยู่ที่ลานเทียบเครื่องบินสถานีชินคันเซ็นอิจิโนะเซกิ

วัดโชเซนจิ

ตอนที่เปิดในปี 1997 เป็นวัดนิกายเทนไดที่เรียกว่านิจิวะซังเร็งเงอิน เอโฮจิ แต่ต่อมาได้เปลี่ยนเป็นคัมมิเนะซังโชเซนจิ และกลายเป็นวัดนิกายโซโตะ เป็นวัดโบราณที่มีประเพณียาวนานกว่า 900 ปีนับตั้งแต่ก่อตั้ง และเป็นวัดหลักของ Monyo ซึ่งมีวัดมากกว่า 20 แห่งรวมทั้งหลานชายด้วย โคบายามะเจ้าแม่กวนอิมซึ่งประดิษฐานอยู่ในห้องโถงเจ้าแม่กวนอิมในบริเวณนั้น มีชื่อเสียงในฐานะวัดลำดับที่ 26 ของวัดโอชู 33 วัดเจ้าแม่กวนอิม