การแสดงระบำกวางโอชิไอสไตล์คาซึกะ

วัดคิโยมิสึ

ว่ากันว่าได้รับการว่าจ้างจากซากาโนะอุเอะ ทามุระมาโระในปีที่สองของไดโดะ (807) และเป็นวัดโบราณที่เป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางว่าเป็นหนึ่งในสามวัดคิโยมิสึของญี่ปุ่นมาตั้งแต่สมัยโบราณ ร่วมกับวัดคิโยมิสึในเกียวโตและคิโยมิสึ -เดระในแม่น้ำคาโมกาวะของเฮียวโงะ วัดแรกของอู 33 คันนอน ฟุดะระกุ

ภูเขาหูสีหวาง

เนื่องจากเคนจิ มิยาซาวะเขียนไว้ในสมุดบันทึกของเขาว่าภูเขานี้เป็น ``ภูเขาที่ใครควรฝังพระสูตรของเขา'' หอรำลึกเคนจิและหออิฮาตอฟจึงถูกสร้างขึ้นบนพื้นที่เดียวกัน ซึ่งเป็นหนึ่งในภูเขาที่เคนจิมีความลึกที่สุด การเชื่อมต่อ. เคนจิเขียนบทกวีเกี่ยวกับ Hu Shiwang และยังกล่าวถึง Mt. Hu Shiwang ในบทกวีวรรณกรรม `` The Hill '' ที่ยังเขียนไม่เสร็จ

โชเกียวอิน

ที่วัดโชเกียวอิน มีรูปปั้นนั่งของอามิดะ เนียวไร ซึ่งเป็นทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่สำคัญของประเทศ โดยมีความสูงในการนั่ง 186.3 ซม. และความสูงรวมประมาณ 1 ม. จากฐานถึงวงแหวนแห่งแสง และโกจิ เนียวไร ประดิษฐานอยู่ในวงแหวนแห่งแสง เชื่อกันว่าสร้างขึ้นในสมัยคามาคุระ และถูกนำไปยังญี่ปุ่นโดยซาคอน มาสุดะ แห่งฮิกาชิยามะ เกียวโต ในสมัยเก็นโรคุ (ปลายศตวรรษที่ 17) พร้อมด้วยรูปปั้นซามูไรทั้งสองด้าน และว่ากันว่ามี ได้รับการประดิษฐานอยู่ในฮานามากิหลังจากที่ยูเทน โชนินลืมตาในเอโดะ