ระบำกวางฤดูใบไม้ผลิเกียวซังริว (ทรัพย์สินทางวัฒนธรรมพื้นบ้านที่จับต้องไม่ได้ที่กำหนดโดยเมือง)

คุรัตสึโบะโซบะ

โซบะนี้ทำจาก ``คุเรตสึโบะคาบุ'' ซึ่งได้รับการยกย่องว่าเป็นเครื่องปรุงสำหรับโซบะ ซาซิมิ และยากินิกุในมังงะเรื่องกูร์เมต์ ``Oishinbo เล่มที่ 32'' ความเผ็ดอันเป็นเอกลักษณ์ที่แตกต่างจากพริกและวาซาบิทำให้เส้นโซบะออกมา

สวนสาธารณะนาเบคุระ

ในช่วงกลางของยุคเท็นโช อะโซะนุมะ ฮิโรซาโตะได้ย้ายจากวัดโคโคจิในเมืองมัตสึซากิ ในตอนแรกเรียกว่าปราสาทโยโกตะ แต่ต่อมาถูกเรียกว่าปราสาทนาเบคุระ ในปีที่ 4 ของยุค Kan'ei Nabe Nabe เข้าร่วมจาก Hachinohe และปกครองเป็นเวลา 250 ปีโดยมีปราสาท Nabekura เป็นฐาน แต่ในปีที่ 2 ของยุค Meiji ปราสาท Nabekura ถูกทิ้งร้าง ปัจจุบันมีหอดูดาวที่มีรูปร่างคล้ายหอคอยปราสาทบนซากปรักหักพังของซันโนะมารุ มองเห็นเมือง และในช่วงฤดูดอกซากุระ ต้นซากุระโยชิโนะและต้นซากุระป่าจะบานสะพรั่งเต็มที่

สะพานแว่น

ชื่อเล่นของรถไฟสาย JR คาไมชิ ``เมกาเนะบาชิ'' เป็นสะพานโค้งที่มีครึ่งวงกลม 5 วงเชื่อมต่อกัน และมีชื่ออย่างเป็นทางการว่า ``สะพานมิยาโมริกาวะ เรียว'' กล่าวกันว่ารถไฟรางเบาอิวาเตะซึ่งเป็นบรรพบุรุษของสาย JR คามาอิชิ ได้กลายเป็นต้นแบบของเทพนิยายของเคนจิ มิยาซาวะ "รถไฟกลางคืนบนกาแล็กซี" สะพานเมกาเนะจะส่องสว่างเป็นสีเขียวและสีส้มในช่วงฤดูใบไม้ผลิ ฤดูร้อน และฤดูหนาวของนักท่องเที่ยว ฤดูกาล เชิญชวนผู้สัญจรไปมาสู่โลกแห่งจินตนาการ ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2552 ได้รับการรับรองให้เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์สำหรับคู่รัก