วัดโจโคจิ

ธนาคารโมริโอกะ ชินคิน สาขาหลัก (ธนาคารออมสินเดิม)

อดีตธนาคารออมสินโมริโอกะสร้างขึ้นในปี 1927 และได้รับการออกแบบโดยมันจิ คาไซ ชาวเมืองโมริโอกะ เสาหนา 6 ต้นที่ทอดยาวจากชั้น 1 ถึงชั้น 2 รูปแบบการแกะสลักหินบนหินแกรนิต และกระจกสีด้านในทำให้อาคารให้ความรู้สึกถึงความยิ่งใหญ่ และสอดคล้องกับการแสดงออกถึงความทันสมัยของยุคโชวะตอนต้นและความทันสมัย ออกแบบ. ได้รับการกำหนดให้เป็นอาคารอนุรักษ์เมืองโมริโอกะ

อนุสาวรีย์กวีนิพนธ์เคนจิ มิยาซาวะ (จัตุรัสห้องสมุดประจำจังหวัดเดิม)

อนุสาวรีย์บทกวีของเคนจิ มิยาซาวะ ``สวนอิวาเตะ'' ตั้งอยู่ในสวนสาธารณะซากปราสาทโมริโอกะ (สวนอิวาเตะ) ใกล้กับแม่น้ำนาคัตสึกาวะ และบรรยายถึงฉากของบทกวีนั้น: ``แม่น้ำและริมฝั่งมีต้นไม้เขียวขจี และเมืองก็อยู่ สนธยาอันเงียบสงบ'' มันถูกสร้างอยู่ภายใน บทกวีนี้ซึ่งขึ้นต้นด้วย ``คานาตะ'' และมิสเตอร์แท็ปปิงแก่แล้วและเหวี่ยงไม้เท้าไปไกล เป็นบทกวีวรรณกรรมที่เขียนในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2473 หนึ่งเดือนก่อนที่เคนจิจะเสียชีวิต นอกเหนือจากงานเผยแผ่ศาสนาของเขาแล้ว แท็ปปิงยังสอนภาษาอังกฤษที่โรงเรียนมัธยมต้นโมริโอกะ และภรรยาของเขาเป็นผู้ก่อตั้งโรงเรียนอนุบาลโมริโอกะ

โมริโอกะ ทาคุโบกุ/เคนจิ เซชุนคัง

พิพิธภัณฑ์เยาวชนโมริโอกะ ทาคุโบคุ และเคนจิ อนุรักษ์และใช้ประโยชน์จากธนาคารแห่งที่ 90 ซึ่งสร้างเสร็จในปี พ.ศ. 2453 เพื่อแนะนำเมืองโมริโอกะซึ่งเป็นที่ที่อิชิกาวะ ทาคุโบคุ และมิยาซาวะ เคนจิ เติบโตมา และช่วงวัยหนุ่มของทั้งสองคน 6 กรกฎาคม 2547: ได้รับการกำหนดให้เป็นทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่สำคัญของญี่ปุ่น