การเต้นรำของนูมามิยาอุจิโคมะ

การเต้นรำสุนัขจิ้งจอกคาวากุจิ

การเต้นรำสุนัขจิ้งจอกคาวากุจิมีอีกชื่อหนึ่งว่าอินาริคางุระ และสุนัขจิ้งจอกเป็นสัญลักษณ์ของการใช้อินาริไดเมียวจิน ว่ากันว่าเมื่อศาลเจ้าอินาริถูกย้ายจากซากปราสาทคาวากุจิไปยังตำแหน่งปัจจุบัน ก็มีการแสดงเต้นรำสุนัขจิ้งจอกด้วย และคันจิโระ เซกาวะก็เสร็จสิ้นกระบวนการในสมัยเมจิ นักเต้นเป็นเด็กผู้ชายอายุ 12 หรือ 3 ปีถึงประมาณ 20 ปี ดนตรีประกอบด้วยคนตีกลอง 2 ถึง 4 คน คนเล่นฟลุต 2 คนขึ้นไป และคนเล่นปืนพก 2 คนขึ้นไป กลองจะเต้นรำกับสุนัขจิ้งจอก ลำดับคือ ``วงกลม'' ``การข้ามสองแถว'' ``วงกลม'' ``การข้ามสองแถว'' และ ``วงกลมสรุป'' วันที่เทศกาลฤดูใบไม้ร่วงคาวากุจิ

ขบวนแห่อากิอุระ ไดเมียว

กล่าวกันว่าเมื่อเจ้าเมืองปราสาทคาวากุจิเข้าร่วมในเทศกาลศาลเจ้าอินาริ ขบวนแห่ดังกล่าวเป็นขบวนแห่อย่างเป็นทางการจำนวน 400 โคคุ และตอนนี้ได้กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวและเป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายในชื่อ ``ด็อกโคอิ'' ที่คาวากุจิ โทโยโจ อินาริ เทศกาลประจำปีศาลเจ้า.. รูปแบบขบวนแห่ในปัจจุบัน ได้แก่ 1.ซากิบาไร 2.ยาคุฟุริ 3.กล่องกรรไกร 4.โอโทริเกะ 5.ชิมาดะ 6.คุชิยาริ 7.โทโนซามะ 8.เพจ 9.โกยาริ 10.โอทาจิ อัมเบรลล่า 11 . ที่ใส่รองเท้าแตะ 12. ที่ใส่เก้าอี้ 13. ตะกร้า 14. เจ้าหญิง 15. ลำดับ คือ บริเวณเอว 16.สหาย 17.กัปปะซารุ และ 18.ยาวนาน วันที่เทศกาลฤดูใบไม้ร่วงคาวากุจิ

นิกายเท็นได คิตะกามิยามะ ชินสึโฮจิ โชกากุอิน (มิโดะ คันนง-โดะ)

ว่ากันว่านิกายเทนได คิตะคามิยามะ ชินสึโฮจิ โชกากุอิน หรือที่รู้จักกันทั่วไปในชื่อ มิโดะ คันนง ว่ากันว่าสร้างขึ้นในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2539 เพื่อเป็นสถานที่สวดมนต์โดยนายพลซากาโนะอุเอะ ทามุระมาโระ และเปิดให้เรียวเคอิ พระจากครอบครัวของเขา มีรายงานว่า . เมื่อห้องโถงถูกทำลายด้วยไฟในปี ค.ศ. 1758 มีข้อความเขียนไว้บนแผ่นสันเขาว่าโทชิโอะ ผู้ปกครองแคว้นนันบุในขณะนั้น ได้บูรณะในปี ค.ศ. 1758 ห้องโถงปัจจุบันถูกไฟไหม้ในปี พ.ศ. 2506 และสร้างขึ้นใหม่ในปี พ.ศ. 2505 รูปปั้น Senju Kannon ในห้องโถงหลักได้รับการบริจาคให้กับโรงพยาบาลแห่งนี้เพื่อเป็นเทพผู้พิทักษ์ในสมัยที่ตระกูล Nambu ทำให้พื้นที่นี้เป็นอาณาเขตของตน และยังคงอยู่ที่นั่นจนทุกวันนี้ นอกจากนี้ยังมีต้นกำเนิดของแม่น้ำคิตาคามิ (Yuhazu no Izumi) ภายในบริเวณด้วย