พิพิธภัณฑ์เครื่องเหล็กร็อค

บ้านทาคุโบกุที่เพิ่งแต่งงาน

นี่คือบ้านที่ทาคุโบกุคู่บ่าวสาวอาศัยอยู่ประมาณสามสัปดาห์เริ่มตั้งแต่ปี 1903 และเป็นบ้านซามูไรแห่งเดียวที่เหลืออยู่ในโมริโอกะ เขาเขียนเกี่ยวกับเวลานี้ในเรียงความเรื่อง ``เสื่อทาทามิสี่ครึ่งของฉัน''

โกโยฉะ (ของเล่นท้องถิ่น)

นอกเหนือจากการแนะนำประวัติและต้นกำเนิดของตุ๊กตาโคเคชิบนแผงแล้ว พิพิธภัณฑ์ยังมีของเล่นท้องถิ่น ตุ๊กตาโคเคชิแบบดั้งเดิมที่สืบทอดมาจากยุคศักดินา ตุ๊กตาคินาคินาโบะทางตอนใต้ ตุ๊กตาอันโปโคเคชิ ตุ๊กตาโมริโอกะบกโกะ และตุ๊กตาโคเคชิแบบดั้งเดิมที่สร้างจาก ดินแดนโมริโอกะ มีการจัดแสดงตุ๊กตาโคเคชิดั้งเดิมที่สร้างขึ้น ชื่อ ``Goyo'' มาจาก Goyosha ซึ่งก่อตั้งขึ้นในปี 1933 มาจากวลี ``Ikka Goyo อันเป็นผลมาจากการเปิดอย่างเป็นธรรมชาติ''

อนุสาวรีย์พ่อลูกทาคุโบกุ

``อนุสาวรีย์พ่อและลูกชาย'' ถูกสร้างขึ้นโดยมีเพลง ``Nakatsugawa ของทาคุโบกุ อิชิกาวะ คืนที่กวางแม่น้ำร้องเพลงในดวงจันทร์ นักฝันที่ไล่ตามสายลมเย็นๆ'' และเพลง ``Nakatsugawa ของพ่อของเขาอิจิโยชิ ซึ่งเราจะพบกัน ภาคเหนืออีกที่แสงยามเย็นขณะข้ามแก่ง'' กำลังเป็นอยู่