อนุสาวรีย์มิตรภาพทาคุโบกุ อิชิกาวะ และโบคุซุย วาคายามะ

วัดไดจิจิ

วัดไดจิจิหรือที่รู้จักกันในชื่อวัดประจำตระกูลฮาระ ทาคาชิ สร้างขึ้นในปี 1673 โดยมีประตูวัดสไตล์จีนที่หายาก ห้องโถงถูกทำลายด้วยเหตุเพลิงไหม้ในปี 1899 แต่ประตูซันมงและคุริได้รับการสร้างขึ้นใหม่ด้วยความมีน้ำใจของทาคาชิ ฮาระ

ร้านหลักคิซึยะ

ตระกูลพ่อค้าผู้มั่งคั่งในสมัยศักดินา ตั้งอยู่ในโซมง ซึ่งเป็นประตูสู่เมืองปราสาทโมริโอกะ โดยยังคงรักษารูปลักษณ์ดั้งเดิมและมีโครงสร้างโกดังดินที่แปลกตาซึ่งออกแบบโดยคำนึงถึงการป้องกันอัคคีภัย ถูกกำหนดให้เป็นทรัพย์สินทางวัฒนธรรมโดยจังหวัดอิวาเตะในปี 1981

ทาคุโบกุ โบเกียว ฮิลล์

เพื่อเป็นการรำลึกถึงดวงวิญญาณของคู่รักทาคุโบกุ จึงได้มีการสร้างรูปปั้นทาคุโบกุโบเกียวขึ้นบนยอดเขาหินที่ชื่อว่าทาคุโบกุโบเกียวฮิลล์ ซึ่งมองเห็นภูเขาและแม่น้ำในท้องถิ่น รูปปั้นนี้หันหน้าไปทางบ้านเกิดของเขาคือภูเขาฮิเมคามิ และสลักด้วยบทกวีโปรดบทหนึ่งของทาคุโบกุที่ว่า ``ในฤดูใบไม้ร่วง ฉันฟังเสียงแมลงที่เต็มทุ่งทั้งสามแห่งเชิงเขาอิวาเตะ'' ในบริเวณใกล้เคียง ``อนุสาวรีย์บทกวีคู่'' ของกวีและภรรยาของเขาถูกสร้างขึ้น แห่งหนึ่งในญี่ปุ่น และ ``เมื่อฉันเห็นภูเขาในบ้านเกิดของฉันไกลออกไปทางเหนือผ่านหน้าต่างรถไฟ ฉันก็ยืดตัวของฉันให้ตรง คอ'' และเพลง ``ฮิคาริ'' ของเซทสึโกะ ภรรยาของเขา มีบทกวีสองบทจารึกอยู่บนนั้น: ``จากเสียงจิ้งหรีดแผ่วเบาในตอนเย็น การมาถึงของฤดูใบไม้ร่วง และการโอบกอดจากหัวใจของฉัน'' พวกเขาทั้งสองอายุยังน้อยและอายุเพียง 20 ปีเท่านั้น ล้มป่วยเนื่องจากความยากจนและจากไปทีละคน และตอนนี้พวกเขากำลังจ้องมองภูเขาและแม่น้ำในบ้านเกิดของพวกเขาในรูปแบบของเพลง