ซูมาเอะ คากุระ

วัดคุโชจิ

ว่ากันว่าโยชิซาโตะ มินาโมโตะ ซึ่งเป็นสมาชิกของกลุ่มเก็นจิเคยอาศัยอยู่ที่ทาชิโระ และโยชิสึเนะและคนรับใช้ของเขาที่หนีออกจากฮิระอิซูมิก็แวะพักระหว่างทางขึ้นเหนือ มีวานิกุจิที่เก็นจิ โอโคมะ ภรรยาของโยชิซาโตะเป็นผู้อุทิศให้

ศาลเจ้าคุโรโมริ

ภูเขาคุโรโมริเป็นภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่ได้รับการบูชาทั่วภูมิภาคเฮอิมาตั้งแต่สมัยโบราณ ตั้งแต่สมัยเฮอันจนถึงยุคคามาคุระ ได้รับอิทธิพลจากการผสมผสานระหว่างศาสนาพุทธและศาสนาชินโต และเจริญรุ่งเรืองในฐานะสถานที่สักการะเพื่อความรอดของพระโพธิสัตว์ใน โลกมนุษย์ ไหล่เขาที่ระดับความสูง 311 เมตรปกคลุมไปด้วยป่าสน ต้นซีดาร์ และต้นสนเฟอร์ที่มืดมิดแม้ในเวลากลางวัน ในเดือนเมษายน ค.ศ. 1188 หนึ่งปีก่อนที่ฮิระอิซูมิ ทาคาดาเตะจะฆ่าตัวตาย โยชิสึเนะแอบหนีจากฮิระอิซูมิ โดยทิ้งนักรบเงา ยูกิโนบุ ซูกิเมะไว้เบื้องหลัง และใช้เวลาสามปีสามเดือนบนภูเขาลูกนี้เพื่อศึกษามหาปรัชญาปรัชญาพระสูตร มีตำนานที่เขาคัดลอกไว้และ อธิษฐานเพื่อมัน ว่ากันว่าชื่อ ``คุโรโมริ'' มีที่มาจาก ``คุโรโมริ''

คุโรโมริ คากุระ

Kuromori Kagura ได้รับการสืบทอดโดยกลุ่ม Shugen Yamabushi ซึ่งฝึกฝนบนภูเขา Kuromori โดยมี Betto ของศาลเจ้า Kuromori ในเมือง Yamaguchi เมือง Miyako เป็นประธาน แต่ปัจจุบันได้รับการฝึกฝนในเมือง Miyako, Suemae, Taro Town, Komoto, Iwaizumi เมือง ฯลฯ ได้รับการสืบทอดจากอาสาสมัคร เป็นหนึ่งในกลุ่มคากุระไม่กี่กลุ่มที่สืบทอดประเพณีคาซูมิ (ดันนาบะ) ของชูเก็นมาจนถึงปัจจุบันผ่านการทัวร์คางุระ และมีพิธีกรรมที่สำคัญอย่างยิ่ง เช่น ไมโคโมะ การเต้นรำ สิงโตสุสาน การแขวนเสา การสวดมนต์ไฟ และการบูชายัญ . มีคุณค่าเนื่องจากมีการแสดงที่หลากหลาย ปัจจุบันพวกเขาแสดงที่ศาลเจ้าคุโรโมริในช่วงสิ้นปีใหม่และทัวร์เป็นเวลาหนึ่งถึงสองเดือน ถูกกำหนดให้เป็นทรัพย์สินทางวัฒนธรรมพื้นบ้านที่จับต้องไม่ได้ที่สำคัญของชาติในปี 2549