Oshu 33 Kannon No. 18 มัตสึซาวะยามะ รกคาคุโดะ

ศาลเจ้าซูริซาวะ ฮาจิมัน

ตามโครงร่างของศาลเจ้าฮาจิมัน สร้างขึ้นในเดือนพฤษภาคมของปีที่ 17 ของยุค Kan'ei สร้างขึ้นใหม่ในเดือนสิงหาคมของปีที่ 3 ของยุค Jokyo และสร้างขึ้นใหม่ในเดือนสิงหาคมของปีที่ 13 ของยุค Kyoho และเป็น โครงสร้างโดดเด่นด้วยการออกแบบที่ยอดเยี่ยม นอกจากนี้ ``อนุสาวรีย์ศาลเจ้าฮาจิมัน'' ในบริเวณระบุว่ามินาโมโตะ โนะ โยริโยชิซึ่งมีช่วงเวลาที่ยากลำบากในสงครามเก้าปีได้อธิษฐานเผื่อศาลเจ้าฮาจิมันในยามาชิโระและได้รับชัยชนะในการต่อสู้ ศาลเจ้าจึงถูกสร้างขึ้น และประดิษฐานอยู่ที่นี่ ห้องโถงใหญ่เป็นทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่จังหวัดกำหนด และเป็นที่เก็บรักษาทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่เมืองกำหนด เช่น ดาบวาราบิเตะ และชุดเกราะของศาลเจ้าซูริซาวะ ฮาจิมัน

วัดโชโชจิ

กลองในห้องโถงใหญ่ของวัดโชโชจิถูกสร้างขึ้นในสมัยโดเมนอิจิโนะเซกิโดยทาเคอากิ ทามูระ ซึ่งขอให้โรจู อาเบะ บุงโงโนะคามิอนุญาตให้เขาเล่น ``ไทโกะแห่งกาลเวลา'' ซึ่งก่อนหน้านี้จำกัดไว้เฉพาะในพระราชวังอิมพีเรียลเท่านั้น โชกุน และสามตระกูลใหญ่ ในเวลานั้นคนในละแวกบ้านอิจฉาและยังเขียนเป็นเพลงด้วยซ้ำ ปัจจุบัน กลองรุ่นที่สองจัดแสดงอยู่ที่ลานเทียบเครื่องบินสถานีชินคันเซ็นอิจิโนะเซกิ

25 ห้องโถงพระโพธิสัตว์

รูปปั้นของอมิดะ เนียวไรและพระโพธิสัตว์ 25 องค์ที่ติดตามพระองค์ถูกกำหนดให้เป็นสมบัติทางวัฒนธรรมที่จับต้องได้ของจังหวัดอิวาเตะ กล่าวกันว่าวัดเซเซอินในเกียวโตเป็นสถานที่แห่งเดียวที่มีการแกะสลักรูปปั้นพระโพธิสัตว์ 25 องค์ และรูปปั้นพระโพธิสัตว์ซึ่งมีเครื่องหมายสิ่วที่สวยงาม ว่ากันว่าเป็นสมบัติของชาติหากมีศีรษะ