ศาลเจ้าโคมากาตะ

รูปปั้นไม้ของบิชามอนเทนพร้อมหมวกเหล็ก

ทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่สำคัญที่ได้รับการกำหนดให้เป็นสมบัติแห่งชาติ ซึ่งตั้งอยู่ภายในสถานที่จัดเก็บของศาลเจ้าอาไซ จิฟุกุ อาตาโกะ กล่าวกันว่าสร้างขึ้นโดยจิคาคุ ไดชิ ในปีที่ 3 ของรัชสมัยคาโช (ค.ศ. 850) ส่วนสูง: 175ซม. แกะสลักจากไม้เกาลัดม้าชิ้นเดียวโดยใช้ขวาน มีลวดลายสลักที่แปลกตาให้มองเห็นได้ชัดเจน โดยปกติจะปิด จำเป็นต้องจองล่วงหน้า

นิกายเท็นได วัดเมียวเคนยามะ คูโรอิชิ

กล่าวกันว่าวัดนี้ก่อตั้งโดยพระโพธิสัตว์เกียวคิในปีแรกของรัชสมัยเท็นเปียว (729) ในสมัยนารา และถูกเรียกว่าวัดโทโกะซังยาคุชิจิ แต่ถูกเผาทำลายไป วัดนิกายเท็นไดโบราณแห่งนี้ได้รับการบูรณะในภายหลังโดยจิคาคุ ไดชิในปีค.ศ. 849 รูปหลักซึ่งเป็นรูปปั้นยาคุชิเนียวไรนั่งในท่านั่ง ซึ่งถูกกำหนดให้เป็นทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่สำคัญของชาติ ถือเป็นพระพุทธรูปจารึกสมัยโจกันองค์เดียวในญี่ปุ่น และมีจารึกที่ย้อนกลับไปถึงปีโจกันที่ 4 นอกจากนี้ ตั้งแต่เย็นวันที่ 7 ของปีใหม่ตามปฏิทินจันทรคติไปจนถึงเช้าของวันถัดไป จะมีการจัดเทศกาล Kuroishi-ji Somin ซึ่งเป็นเทศกาลที่เต็มไปด้วยชายเปลือยและเปลวไฟ เพื่อปัดเป่าวิญญาณชั่วร้ายและขอพรให้มีการเก็บเกี่ยวที่ดี (เทศกาล Kuroishiji Somin จะไม่จัดขึ้นตั้งแต่วันที่ 7 เป็นต้นไป)

วัดไดไบเกคาซัน เอนชู โชโบจิ

วัดนี้รู้จักกันทั่วไปในชื่อ "วัดโอคุโนะโชโฮจิ" ก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1348 โดยอาจารย์เซนมุเกน เรียวโช ครั้งหนึ่งเคยเป็นวัดใหญ่ที่ใหญ่เป็นอันดับสามของนิกายโซโต รองจากวัดเอเฮจิ (จังหวัดฟุกุอิ) และวัดโซจิจิ (เมืองโยโกฮาม่า) จนถึงปัจจุบันนี้ พระภิกษุจากทั่วประเทศก็ยังมารวมตัวกันเพื่อเข้ารับการอบรมอันเข้มข้นที่นี่ บริเวณนี้ดูเคร่งขรึม แต่เต็มไปด้วยบรรยากาศที่ดูเหมือนเวลาจะผ่านไปช้าๆ ขั้นบันไดหินโค้งงอและหลังคาฟางของห้องบรรยายขนาด 2,300 ตร.ม. ซึ่งเป็นหนึ่งในห้องบรรยายที่ใหญ่ที่สุดในญี่ปุ่นนั้นงดงามตระการตา ห้องบรรยาย ห้องครัว และประตูหลัก ล้วนได้รับการกำหนดให้เป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่สำคัญของชาติ ที่นี่ยังจัดกิจกรรมนั่งสมาธิแบบเซนหลากหลายประเภท และเสิร์ฟอาหารมังสวิรัติ (ต้องจองก่อน) มอบประสบการณ์วัดเซนที่หาได้ยาก